خودم از چشم خود چکیدم...

 

چکیدم از خودم از آسمانم

شدم بیزار و گریان از زمانم

کنون دانم زحال شمع سوزان

چو پروانه شدم دور تو گردان

تو شعله آتشی بر درد بانو

دل بانو زند پیش تو زانو

تو آه سینه سوزی در نهادم

منم بغضی شکسته توی بادم

که یاد و خاطرت اندر دلم گیر

دلم دریا به دریا از تو دلگیر

و چشمم آسمان ابری تو

نسیم دل شود طوفانی تو

بانوی قلم

لطیفه فاضلی