همه را هر چه من کردم دلم خواست...

 

اگر تا مرز خودسوزی رسیدم،

به دنبال غزال عشق دویدم ،

اگر مهر تو را کردم تقاضا ،

و گر یادت برای دل خریدم ،

همه را هرچه من کردم دلم خواست!

تو را گر من گزیدم یاورم را ،

یقین داشته خطایم داورم را ،

ز دل خواستم پشیمانی ندارم،

دلم محکوم کند گر باورم را ،

همه را هرچه من کردم دلم خواست!

اگر منت گذاشته این دل هردم،

و گر دیوانگی کردم من از دم ،

اگر چشمم فقط با تو فروزان ،

نفسهایم هماهنگ با تو کردم ،

همه را هرچه من کردم دلم خواست!

اگر هر وقت میایی بر دیارم،

چنان بویت به دل آرد گواهم،

اگر دل تا خبر از تو شنیده،

چو بال در آورد سویت پریده،

همه را هرچه من کردم دلم خواست!

 اگر بوسه دهم دست نسیمی،

گذارد روی لبهایت صمیمی ،

و گر دردم ز عشق نازنینت ،

برد هوش از سر عقل سلیمی،

همه را هرچه من کردم دلم خواست!

بانوی قلم