هو الحسیب...
به دریا مینگرم واسع تویی تو
خدای قادر و حاسب تویی تو
چه زیبا الحسیب خواندی خودت را
ز عشقم تا خودت ناصب تویی تو
ز دریاها سوال کردم تورا من
شوم جویای احوالت خدایا
سخنها چون شنیدم از دل موج
شناختم وسعتت را بار الاها
تو والاحسان بخواندی در کتابت
که والشمس القمر،جمله بحسبان
حساب شعر من بر واژه ی عشق
کند قدیس مرا از جود و احسان
بانوی قلم